Goed, omdat het gediversifieerd is
Nu de rente weer stijgt, kunnen multi-assetstrategieën hun sterke punten uitspelen. In de huidige kapitaalmarktomgeving is dat geen slecht nieuws, zegt Stephan Fritz, Head of Capital Market Strategy bij Flossbach von Storch.
De aandelenindexen hebben de laatste tijd de ene na de andere hoogtepunt bereikt, aangedreven door de grote technologiebedrijven. Dit zijn de bedrijven die naar verluidt het meest profiteren van de verworvenheden van kunstmatige intelligentie (AI) – en daarom enorme bedragen investeren in de ontwikkeling ervan. Nvidia, Meta en Alphabet bijvoorbeeld.
De vraag is: zullen deze investeringen op lange termijn vruchten afwerpen? Zullen de enorme investeringen van vandaag morgen rendement opleveren? Of, kijkend naar de individuele bedrijven: zullen de profiteurs van vandaag ook de grote winnaars van morgen zijn?
Als we afgaan op de aandelenmarkt, dan wel! De waarderingen van individuele aandelen hebben nu niveaus bereikt die zeer goede, zo niet de allerbeste vooruitzichten weerspiegelen. En ja, het is heel goed mogelijk dat de rally zich zal voortzetten. Het risico op een daling is echter zeker toegenomen. Of anders gezegd: de kans dat de ene of de andere aandelenkoers vanaf het huidige niveau nog eens zal verdubbelen, is mogelijk aanzienlijk kleiner dan dat deze zal halveren.
Als de AI-hype abrupt zou eindigen, zou dit niet alleen enorme gevolgen hebben voor de ‘high flyers’, maar ook voor de brede aandelenindexen, die in toenemende mate worden gedomineerd door slechts enkele zwaargewichten uit de tech-industrie. Een vergelijking met de internet-hype rond de eeuwwisseling – en het pijnlijke einde daarvan – ligt voor de hand.
Ook al herhaalt de geschiedenis zich zelden, soms rijmt ze wel...
Tarieven kosten groei
Daar komt nog eens de latente onzekerheid bij die uitgaat van de Amerikaanse president Donald Trump. Zijn tariefbeleid kost niet alleen wereldwijde groei, maar zorgt ook voor onzekerheid. Er is niets wat bedrijven meer haten. Planningszekerheid is de basis voor elke investeringsbeslissing.
Trump kan het niets schelen. Hij zal ook in de toekomst tarieven blijven gebruiken als politiek pressiemiddel – wanneer het hem uitkomt. Dit betekent dat de Amerikaanse president een latent risico blijft voor de kapitaalmarkten.
Om geen verkeerde indruk te wekken: wij zijn geen fans van doemdenken. Wie vandaag aandelen van goede bedrijven koopt, zal daar over tien jaar waarschijnlijk geen spijt van hebben, integendeel. Maar de weg daar naartoe kan veel hobbeliger zijn dan de afgelopen vijf jaar.
In dat opzicht begrijp ik heel goed dat beleggers momenteel voorzichtig en soms onrustig zijn.
Ons advies is dan ook universeel: diversifieer uw vermogen zo breed mogelijk, ongeacht de kapitaalmarktomgeving. Spreid uw vermogen over verschillende activaklassen, individuele effecten en valutazones om de kapitaalmarktrisico's op lange termijn te verminderen – zonder alle potentiële rendementen op te offeren.
Obligaties zijn opnieuw een goede bron van rendement – en dus een ‘buffer’
Overigens werkt een dergelijke ‘multi-assetbenadering’ vandaag de dag veel beter dan enkele jaren geleden, omdat het risico-rendementsprofiel van obligaties aanzienlijk is verbeterd door de hogere rente. Met andere woorden, obligaties kunnen momenteel worden gebruikt om rendementen te genereren (rentecoupons plus potentiële koerswinsten) die hoog genoeg zijn om de inflatie te compenseren, d.w.z. om reële rijkdom te behouden. Dit is goed nieuws, vooral voor conservatieve beleggers met een defensieve multi-assetstrategie (en dus een hoge obligatieallocatie).
De kansen die een dergelijke strategie biedt, zijn vandaag veel groter dan in tijden van nul- en negatieve rente. Toen wogen de risico's zwaarder dan de kansen, omdat het potentiële rendement logischerwijs beperkt was tot bijna nul. Vooral conservatieve beleggers hebben in 2022 op pijnlijke wijze ondervonden waar dat toe leidde, maar een dergelijk jaar was een uitzondering, niet de regel.
Vandaag de dag kunnen obligaties een breed gespreide portefeuille stabiliseren door in ieder geval de koersverliezen op de aandelenmarkt tijdens turbulente handelsdagen op te vangen.
Naar onze mening zijn aandelen nog steeds noodzakelijk, zelfs voor conservatieve beleggers. Bedrijfsinvesteringen bieden op lange termijn het hoogste rendementspotentieel, en dat zal waarschijnlijk ook in de toekomst zo blijven. De vraag is: op welke aandelen moet de focus liggen?
Focus op de saaie zaken
We zijn voorzichtig met hype en trendonderwerpen. Ja, AI zal ons leven voorgoed veranderen. We durven echter niet te beoordelen welke bedrijven hier op lange termijn het meest van zullen profiteren. Verbeeldingskracht en hoop kunnen rendementen tot duizelingwekkende hoogten stuwen. Maar geen van beide kan met enige betrouwbaarheid worden berekend, zeker niet in een sector die zo disruptief is als de techindustrie. En als de hoop niet wordt vervuld, reageert de aandelenmarkt meedogenloos, zoals ze in het verleden al zo vaak heeft gedaan.
In plaats daarvan kijken we naar bedrijven en bedrijfsmodellen waarvan de winst op lange termijn met relatieve betrouwbaarheid kan worden voorspeld. Dit zijn meestal bedrijven met een gematigd groeipotentieel, ‘saaie’ bedrijven, zoals ze zo mooi worden genoemd. In hypefasen als deze worden ze vaak links laten liggen door beleggers. Aandelen in producenten van consumptiegoederen worden bijvoorbeeld verhandeld tegen prijzen die dicht bij hun laagste niveau in tien jaar liggen!
Op de lange termijn zal dit waarschijnlijk veranderen, hoewel het momenteel ‘pijnlijk’ is voor degenen die voornamelijk deze aandelen in hun portefeuille hebben. Zij kijken naar de koersen van hun favoriete technologieaandelen, terwijl hun eigen aandelen nauwelijks bewegen of zelfs dalen.
Het is daarom van groot belang om in deze fasen het hoofd koel te houden en niet roekeloos af te wijken van uw eigen strategie. Dergelijke fasen hebben zich in het verleden herhaaldelijk voorgedaan – en zullen zich ook in de toekomst blijven voordoen. Als langetermijnbeleggers hebben we dit altijd geaccepteerd.
Goud (zowel materieel als immaterieel) zou ook een belangrijk onderdeel moeten zijn van een breed gespreide portefeuille. Goud is de valuta van laatste redmiddel en daarmee een verzekering tegen de risico's van het financiële en monetaire systeem. We hopen dat we er nooit volledig gebruik van hoeven te maken, maar we zijn erg blij dat we het ‘vastgelegd’ hebben.
Serge Vanbockryck