Een havikistische verlaging
De Amerikaanse Federal Reserve heeft voor de derde keer op rij de rente verlaagd. Tegelijkertijd is de rente op Amerikaanse staatsobligaties aanzienlijk gestegen. Julian Marx en Lars Conrad van Flossbach von Storch SE proberen te begrijpen waarom.
Alle goede dingen komen in drievoud - de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) heeft de doelbandbreedte van de federal funds dit jaar voor de derde keer verlaagd. Hierdoor liggen de belangrijkste rentetarieven in de VS nu tussen de 4,25 en 4,5%.
Als we de laatste prognoses van het Federal Open Market Committee (FOMC), het centrale orgaan dat verantwoordelijk is voor het Amerikaanse monetaire beleid, mogen geloven, zouden deze drie renteverlagingen kunnen betekenen dat we ons al in een vergevorderd stadium van de huidige renteverlagingscyclus bevinden. Voor het komende jaar verwachten de leden van het FOMC slechts twee renteverlagingen van elk 25 basispunten (bps). Volgens de huidige inschatting van de Fed zal de Amerikaanse federal funds rate in 2027 nog steeds boven de drie procent liggen.
Ze geven de redenen voor deze inschatting samen met hun andere projecties:
Enerzijds zou de inflatie iets boven de doelstelling van twee procent kunnen blijven. De Fed heeft haar schatting van september voor de kerninflatie in 2025 met 0,3 procentpunt naar boven bijgesteld. Ze verwacht nu dat de kerninflatie volgend jaar rond de 2,5% zal liggen.
Tegelijkertijd blijft de Amerikaanse economie veerkracht tonen. Voor 2025 wordt een reële groei van 2,1% voorspeld (tegen 2,0% in september). Het werkloosheidspercentage zal de komende jaren naar verwachting ook stabiel blijven op ongeveer 4,3 procent, nadat het in november 2024 was uitgekomen op 4,2 procent.
We weten uit het verleden dat projecties vaak niet veel meer zijn dan een momentopname. Dit is ook het geval (of zelfs nog meer) zo vlak voor het begin van de tweede ambtstermijn van Trump. Hoe dan ook, deze projecties bieden waardevolle informatie voor het bepalen van de huidige situatie. Het wordt duidelijk dat de zorgen over de Amerikaanse arbeidsmarkt en mogelijke neerwaartse risico's voor de Amerikaanse economie de afgelopen maanden zijn afgenomen. Dit vermindert op zijn beurt de druk op de Amerikaanse monetaire waakhonden om mogelijke renteverlagingen door te voeren in anticiperende gehoorzaamheid. Daardoor is er nog steeds een grote mate van onzekerheid over de toekomstige koers van het monetaire beleid. Toch ondersteunen de huidige projecties het scenario van een “renteverlagingscyclus met twee snelheden”.
Terwijl de Europese Centrale Bank (ECB) haar monetaire beleid volgend jaar al in de richting van een neutralere aanpak stuurt, vanwege het zwakke economische momentum in de eurozone, lijkt het niet vergezocht om aan te nemen dat Powell en zijn team nog een tijdje door zullen gaan met 'hoog reizen' en de rente relatief hoog zullen houden.
Hoe zullen de markten reageren?
De renteverlaging van 25 basispunten kwam niet als een verrassing. Voor de obligatiekoersen en -rendementen zijn de marktverwachtingen voor de toekomst echter belangrijker. Na de laatste vergadering voorzien de renteprognoses van de Fed voor het komende jaar slechts twee (in plaats van drie) renteverlagingen in 2025. Ter herinnering: in september vorig jaar waren de verwachtingen nog vier renteverlagingen. Bovendien werd de kerninflatieprognose van de PCE naar boven bijgesteld.
Het laatste Fed-besluit markeert nu dus een 'hawkish cut', d.w.z. een renteverlaging die ook duidt op een restrictiever monetair beleid.
De rente op Amerikaanse Treasuries met looptijden van twee jaar steeg met ongeveer 10 basispunten (vanaf donderdagmiddag 19 december 2024). Voor obligaties met een looptijd van 10 jaar bedroeg de stijging zelfs 15 basispunten.
Hoewel Treasuries in waarde daalden, was de impact op een actief en intelligent beheerde obligatieportefeuille beperkt. Andere effecten, zoals Europese obligaties of staatsobligaties uit Nieuw-Zeeland, die de laatste tijd nogal zwak zijn qua groei, waren stabieler.
En in een gemengde portefeuille die zowel aandelen als obligaties bevat, vervullen obligaties opnieuw hun doel. Met name de Amerikaanse aandelenmarkt zag aanzienlijke verliezen in de nasleep van de Fed-vergadering, omdat beleggers niet langer kunnen rekenen op stijgende winsten en dalende rentes. In termen van totale prestaties kunnen obligaties de verliezen van de aandelencomponent tot op zekere hoogte opvangen.
Serge Vanbockryck